1. وزن. دوچرخه‌های جاده‌ای عمدتاً از آلومینیوم، فیبر کربن یا لوله‌های فلزی خاص با رشته‌های سبک‌وزن ساخته می‌شوند و وزن نسبتاً کمی دارند (وزن اکثر دوچرخه‌ها بین 6 تا 10 کیلوگرم است). اتومبیل‌های شهری عموماً از فولاد کربنی بالا یا فولاد کروم-مولیبدنی ساخته می‌شوند و برای لوله‌ها مناسب نیستند. همچنین وزن نسبتاً زیادی دارند.
2. مشخصات قطعات. سطح کمی استانداردترین قطعات دوچرخه‌های شهری عمومی پایین‌تر است، در حالی که دوچرخه‌های جاده‌ای دارای استانداردهای بالاتری هستند که شامل قطر مواد، طراحی و غیره می‌شود. ایدئولوژی اصلی، سبکی و آیرودینامیک بودن است. در مورد کیت‌ها، دوچرخه‌های شهری در کلاس پایین‌تری قرار دارند، مانند کاربری‌های عمومی یا سطح ورودی تفریحی، در حالی که دوچرخه‌های جاده‌ای عمدتاً در کلاس میانی و حرفه‌ای تفریحی قرار دارند.
3. تجربه سواری: دوچرخه‌های جاده‌ای برای مسابقه طراحی شده‌اند و پست سواری آن‌ها تهاجمی‌تر است. دوچرخه‌های شهری راحت‌تر و کاربردی‌تر هستند. صندلی پایین و دسته فرمان بالا قرار دارد.
4. تفاوت‌های قابل توجهی در استحکام جفت چرخ‌ها وجود دارد. دوچرخه‌های شهری عموماً از چرخ‌های شمشیری استفاده نمی‌کنند بلکه از چرخ‌های تکی استفاده می‌کنند.
5. قیمت. دوچرخه‌های شهری اغلب دارای کیفیت خوب و قیمت پایین هستند، اما دوچرخه‌های جاده‌ای دارای عملکردهای متنوع‌تری هستند، بنابراین بسیار گران‌تر هستند.
×
اخبار داغ
EN
